Edmund Emil Kemper III (18 Aralık 1948 doğumlu), baba tarafından dedesi, nenesi ve annesi de dahil olmak üzere on kişiyi öldüren Amerikalı bir seri katil, tecavüzcü, yamyam ve nekrofilidir. 2,06 m boyundaki yüksekliği ve 145 IQ'ya sahip olması ile tanınır. Kurbanlarının geneli kadın üniversite öğrencileri, otostopçular ve dahası olduğu için Kemper'a Karma Katil lakabı takıldı.
Edmund Emil Kemper, 18 Aralık 1948'de Burbank, California'da doğdu. Annesi Clarnell Elizabeth Kemper (1921–1973) ve babası Edmund Emil Kemper (1917–1985) çiftinin ortanca çocuğu ve tek oğluydu. Ablası Susan Hughey Kemper (1943-2014) ve kız kardeşi Allyn Lee Kemper (1951-) vardı. Babası Edmund, Pasifik Deneme Alanında nükleer silahları test eden, İkinci Dünya Savaşı gazisiydi. Savaştan sonra ise California'da elektrikçi olarak çalışmaya devam etti. Clarnell sık sık babası Edmund'un elektrik işini şikâyet etti. Daha sonra Clarnell savaş zamanındaki intihar görevleri ve atom bombası testlerinin sonucunda onunla yaşanmayacağını ve cephede 396 günden fazla savaşıp kendisini etkilediğini söylemiştir.
Yeni doğmuş bir bebekken 5,9 kg ağırlığında olan Kemper, dört yaşındayken yaşıtlarından bir tık daha uzundu. Önceleri hayvanlara eziyet gibi antisosyal davranışlar sergiledi: 10 yaşındayken evcil bir kediyi canlı canlı gömdü, öldükten sonra onu kazıp başını kesti ve başını bir mızrak üzerine monte etti. Kemper daha sonra ailesine kediyi öldürme konusunda başarılı bir şekilde yalan söylemekten zevk aldığını belirtti. Kemper 13 yaşındayken, başka bir aile kedisini öldürdü ve parçalarını annesi bulana kadar dolabında sakladı.
Kemper'ın karanlık bir fantezi hayatı vardı. Küçük kız kardeşinin bebekleriyle, bebeklerin başlarının ve kollarının çıkmasıyla sonuçlanan ayinler yaptı; bir keresinde, ablası Susan onunla dalga geçti ve öğretmenini neden öpmediğini sordu. Kemper ise "Eğer onu öpersem, önce öldürmek zorunda kalırım" cevabını verdi. Ayrıca küçük bir çocukken evinden gizlice kaçıp, babasının süngüsüyle silahlanmış olarak gideceğinden bahsetti.
Daha sonraki röportajlarında, çocukken oynamayı en sevdiği oyunlardan bazılarının "Gaz Odası" ve "Elektrikli Sandalye" olduğunu, burada küçük kız kardeşinden kendisini bağlamasını ve hayali bir idam düğmesine basmasını istedi. Daha sonra gaz soluma ya da elektrik çarpmasıyla idam ediliyormuş gibi taklalar atıp yerde kıvranıyordu. Ayrıca çocukken ölüme yakın deneyimler yaşadı: Bir keresinde ablası onu bir trenin önüne itmeye çalıştı ve bir başka sefer de ise onu bir yüzme havuzunun en derin ucuna ittiğinde neredeyse boğuluyordu.
Kemper'in babasıyla yakın bir ilişkisi vardı. Babası 1957'de ailesinden ayrıldığında Kemper harap oldu ve bu onun Montana, Helena'da annesi Clarnell tarafından büyütülmesine neden oldu. Kendisini sık sık küçük düşüren, aşağılayan, taciz eden nevrotik ve otoriter bir alkolik olan annesiyle ciddi biçimde kötü bir ilişkisi vardı. Clarnell, Kemper'ın kız kardeşlerine zarar vermesinden korktuğu için onu sık sık kilitli bir bodrumda uyuturdu, iri cüssesiyle de düzenli olarak onunla alay ederdi. 15 yaşına geldiğinde 1.93 m boyundaydı. Ayrıca, onu "eşcinsel haline getireceğinden" korktuğu için Kemper 'a sevgi göstermeyi reddetti ve annesi Clarnell genç Kemper'a, ona babasını hatırlattığını ve hiçbir kadının onu sevmeyeceğini söyledi. Kemper daha sonra onu "hasta öfkeli bir kadın" olarak tanımladı ve onun kişilik bozukluğundan muzdarip olduğu öne sürdü.
Kemper, 14 yaşındayken Van Nuys, California'daki babasıyla barışmak için evden kaçtı. Oradayken babasının yeniden evlendiğini ve bir üvey oğlu olduğunu öğrendi. Kemper kısa bir süre babasının yanında kaldı. Bir süre sonra babası Kemper onu California, North Fork dağlarında bir çiftlikte yaşayan babaannesi ve büyükbabasıyla yaşamaya gönderdi. Kemper, North Fork'ta yaşamaktan nefret ediyordu. Dedesini "yaşlı" olarak tanımladı, büyükannesini ise "beni ve dedemi sürekli iğdiş ettiğini" söyledi.
27 Ağustos 1964'te, 15 yaşındayken Kemper, büyükannesi Maude Matilda Hughey Kemper (1897-1964) ile mutfak masasında oturuyorlardı ve aniden bir tartışma başladı. Öfkelenen Kemper hızla uzaklaştı ve büyükbabasının ona avlanmak için verdiği tüfeği aldı. Daha sonra mutfağa tekrar girdi ve büyükannesini ölümcül bir şekilde kafasından vurdu sonrasında sırtına iki kez daha ateş etti. Büyükannesinin son sözleri “Ah, bir daha kuşları vurmasan iyi edersin” oldu. Bilinenlere göre büyükannesinin ölümünden sonra birden fazla bıçak yarası aldığını belirtiyor.
Kemper'in büyükbabası Edmund Emil Kemper (1892-1964), market alışverişinden döndüğünde, Kemper dışarı çıktı ve onu garaj yolunda ölümcül bir şekilde vurdu. Bundan sonra ne yapacağından emin değildi, bu yüzden polise başvurmasını söyleyen annesini aradı. Kemper ise polisi arayarak gözaltına alınmayı bekledi.
Tutuklanmasının ardından Kemper, "sadece büyükannemi öldürmemin nasıl bir his olduğunu görmek istemiştim" dedi ve büyükbabasının ölümünü ise karısının öldüğünü öğrenmemesi için öldürdüğünü söyledi. Yetişkinlik döneminde Kemper ile röportaj yapan psikiyatrist Donald Lunde, "Kendi yolunda, hem babasının hem de annesinin intikamını almıştı" diye yazdı. Mahkeme psikiyatristleri ona paranoyak şizofren teşhisi koydular ve ardından onu, akıl hastası suçluları barındıran maksimum güvenlikli bir tesis olan Atascadero Devlet Hastanesi'ne gönderdiler.
Atascadero'da, California Gençlik Otoritesi psikiyatristleri ve sosyal hizmet uzmanları, mahkeme psikiyatristlerinin teşhisleriyle aynı fikirde değildi. Raporları, Kemper'in " fikir uçuşu, düşünceye müdahale, sanrı, halüsinasyon ve tuhaf düşünce " göstermediğini belirtti. Ayrıca, onun zeki ve iç gözlemci olduğu izlenimlerine ulaştılar. İlk test, IQ'sunun ortalamanın üzerinde iki standart sapma üzerinden 136'da ölçtü ve "kişilik bozukluğu, pasif-agresif tip" ile tekrar teşhis edildi. Daha sonra Atascadero'daki zamanında Kemper'a yaklaşık 145 IQ'luk bir sonuç veren bir IQ testi yapıldı.
Kemper, örnek bir mahkûm olarak psikiyatristlerine kendini sevdirdi ve diğer mahkumlara psikiyatrik testler uygulamak üzere eğitildi. Psikiyatristlerinden biri daha sonra şöyle dedi: "Çok iyi bir işçiydi ve tipik bir sosyopat değildi. İşiyle gerçekten gurur duyuyordu." Kemper ayrıca Atascadero'dayken Jaycees'in bir üyesi oldu ve Atascadero psikiyatristleriyle yaptığı çalışma sırasında çok yönlü Kişilik Envanteri üzerine bazı yeni testler geliştirdiğini söyledi. İkinci tutuklanmasının ardından Kemper, bu testlerin nasıl çalıştığını anlamanın psikiyatristlerini manipüle etmesine olanak tanıdığını söyledi ve test uyguladığı mahkûmlardan çok şey öğrendiğini itiraf etti; örneğin, tanık bırakmamak için bir kadına tecavüz ettikten sonra öldürmenin en iyisi olduğunu söylediler.
18 Aralık 1969'da 21. doğum günü olan Kemper, Atascadero'dan şartlı tahliye ile serbest bırakıldı. Kemper annesinin yanına taşınmıştı annesi Clarnell yeniden evlenmiş, Strandberg soyadını almış ve sonra tekrar boşanmıştı.
Kemper daha sonra psikiyatristlerine rehabilite edildiğini gösterdi ve 29 Kasım 1972'de eski çocukluk kayıtları kalıcı olarak silindi.
Denetimli serbestlik psikiyatristlerinden gelen son rapor şöyleydi:
Bu hastayı herhangi bir öyküsü olmadan görseydim, inisiyatif, zekası olan ve herhangi bir psikiyatrik hastalığı olmayan çok uyumlu bir genç adamla karşı karşıya olduğumuzu düşünürdüm. Benim düşünceme göre, yıllarca süren tedavi ve rehabilitasyona çok mükemmel bir yanıt verdi ve kendisinin veya toplumun herhangi bir üyesi için herhangi bir tehlike oluşturduğunu düşünmek için hiçbir psikiyatrik neden görmüyorum. Çünkü bir yetişkin olarak potansiyelini geliştirmesi için ona daha fazla özgürlük verilirse, çocuk kayıtlarının kalıcı olarak açıklanmasını makul buluyorum.
Kemper, annesiyle birlikte kalırken, şartlı tahliye şartlarına uygun olarak toplum kolejine gitti. Büyüklüğünden dolayı reddedilmesine rağmen bir polis memuru olmayı istiyordu. Atascadero'dan serbest bırakıldığı sırada Kemper, 2.06 m boyundaydı. (Bu da takma adının "Koca Ed" olmasına neden oldu.)
Kemper, kolluk kuvvetlerine katılmayı reddetmesine rağmen Santa Cruz polis memurlarıyla ilişkilerini sürdürdü ve onlar için popüler bir mekân olan Jüri Odası adlı bir barda kendini "dost bir baş belası" olarak nitelendirdi.
Kemper, California Eyaleti Karayolları Bölümü'nde (şimdi Kaliforniya Ulaştırma Bakanlığı olarak bilinir) işe başlamadan önce bir dizi önemsiz işte çalıştı. Bu süre boyunca, annesi Clarnell ile olan ilişkisi zehirli ve düşmanca olmaya devam etti, ikisi de komşularının sıklıkla kulak misafiri olduğu zamanlar tartıştı.
Kemper daha sonra annesiyle aralarında geçen tartışmaları şöyle anlattı:
Annem ve ben korkunç savaşlara başladık, sadece korkunç savaşlar, şiddetli ve kısır. Hiç kimseyle bu kadar şiddetli bir sözlü savaşa girmedim. Bir erkekle yumruk yumruğa giderdi ama bu benim annemdi. Annemin ve benim bunları yaptığım düşüncesine dayanamadım. O sadece aptalca şeyler üzerinde ısrar etti. Dişlerimi temizlemem gerekip gerekmediğine kadar her işime burnunu sokuyordu.
Yeterince para biriktirdiğinde, Kemper California, Alameda'da bir arkadaşıyla yaşamak için taşındı. Orada, annesini düzenli olarak aradığı ve sürpriz ziyaretler yaptığı için annesinden hala uzaklaşamamaktan şikâyet ediyordu. Sık sık maddi sıkıntılar yaşadı ve bu da annesinin dairesine dönmesiyle sonuçlandı.
Kemper, Santa Cruz sahilinde, Mart 1973'te nişanlandığı Turlock Lisesi'nden bir öğrenciyle tanıştı. Kemper'in ikinci tutuklanmasından sonra nişan bozuldu ve nişanlısının ailesi, adının halka açıklanmamasını istedi.
Otoyol Bölümü için çalışmaya başladığı aynı yıl, Kemper'a yakın zamanda satın aldığı bir motosikleti sürerken bir araba çarptı. Kazada kolu ağır yaralandı ve aracın sürücüsüne karşı açtığı hukuk davasında 15.000 $ tazminat aldı.
Tazminat parasının bir kısmı ile satın aldığı 1969 Ford Galaxie'de dolaşırken çok sayıda genç kadının otostop çektiğini fark etti ve arabasına plastik poşetler, bıçaklar, battaniyeler ve kelepçeler koymaya başladı. Daha sonra genç kadınları almaya ve barışçıl bir şekilde gitmelerine izin vermeye başladı. Kemper'e göre, "small zapples" olarak adlandırdığı cinayete meyilli cinsel dürtüleri hissetmeden önce yaklaşık 150 otostopçuyu arabasına bindirdi ve onlar üzerinde ilerlemeye başladı.
Mayıs 1972 ile Nisan 1973 arasında, Kemper sekiz kişiyi öldürdü. Otostop çeken kız öğrencileri alır onları vuracağı, bıçaklayacağı veya boğacağı ıssız bölgelere götürürdü. Daha sonra cesetlerini evine götürür, orada başlarını keser, kesik başlarına irrumatio (kesik baş ile girdiği cinsel ilişki) yapar, cesetleriyle cinsel ilişkiye girer ve sonra onları parçalara ayırırdı.
Bu 11 aylık cinayet çılgınlığı sırasında beş üniversite öğrencisini, bir lise öğrencisini, annesini ve annesinin en iyi arkadaşını öldürdü. Kemper, röportajlarında annesiyle tartıştıktan sonra öldürmek için kurbanlar aradığını ve annesi çalıştığı üniversiteye giden kadınlarla Kemper'ı tanıştırmayı reddettiğini belirtti.
Şunları hatırladı: "O, 'Tıpkı baban gibisin. Onları tanımayı hak etmiyorsun' derdi." Psikiyatristler ve Kemper'in kendisi, genç kadınlardan daha çok nihai hedefin annesi olduğunu belirtti.
7 Mayıs 1972'de Kemper, Fresno Eyalet Üniversitesi'nden 18 yaşındaki otostopçu Mary Ann Pesce ve Anita Mary Luchessa'yı Stanford Üniversitesi'ne götürme bahanesiyle aldığında Kaliforniya, Berkeley'de araba kullanıyordu. Bir saat araba sürdükten sonra, Otoyol Departmanındaki çalışmasından aşina olduğu Alameda, California yakınlarındaki tenha bir ağaçlık alana ulaşmayı başardı ve yolcularına gitmek istedikleri yerden yön değiştirdiğini fark ettirtmedi. Orada Pesce'yi kelepçeledi ve Luchessa'yı bagaja kilitledi, ardından bıçakladı ve Pesce'yi boğarak öldürdü, ardından Luchessa'yı da benzer şekilde öldürdü.
Kemper daha sonra Pesce'yi kelepçelerken, "elinin arkasının göğüslerinden birine sürttüğünü ve bu durumun onu utandırdığını" itiraf etti ve Pesce'ye "Oha, üzgünüm" tarzı bir şey dediğini de ekledi.
Kemper iki kadının cesedini Ford Galaxie'sinin bagajına koydu ve dairesine döndü. Yolda bir polis memuru tarafından stop lambası kırıldığı için durduruldu, ancak memur arabadaki cesetleri tespit edemedi. Kemper'in oda arkadaşı evde değildi, bu yüzden cesetleri dairesine götürmeye karar verdi, orada fotoğraflarını çekti ve onları parçalara ayırmadan önce çıplak cesetlerle cinsel ilişkiye girdi. Daha sonra vücut parçalarını plastik torbalara koydu ve Loma Prieta Dağı yakınlarında bıraktı. Pesce ve Luchessa'nın kopmuş kafalarını bir vadiye atmadan önce, Kemper her ikisiyle de irrumatio yaptı.
O yılın ağustos ayında, Pesce'nin kafatası Loma Prieta Dağı'nda bulundu. Kapsamlı bir aramada Pesce'nin geri kalan parçaları ve Luchessa'nın izi bulunamadı.
14 Eylül 1972 akşamı Kemper, otobüsünü kaçırdıktan sonra bir dans kursuna otostopla gitmeye karar veren Aiko Koo adında 15 yaşındaki bir dans öğrencisini aldı. Yine uzak bir alana gidip Koo'ya silah çekti ve onu boğdu. Sonrasında tecavüz edip öldürdü.
Kemper daha sonra Koo'nun cesedini arabasının bagajına koydu ve içki içmek için yakındaki bir bara gitti, sonra dairesine geri döndü. Daha sonra, bardan çıktı ve "bir balıkçı gibi avına hayran kalarak" arabasının bagajını açtığını söyledi.
Dairesine geri döndüğünde, cesetle cinsel ilişkiye girdi, sonra vücudu parçalara ayırdı ve cesetten kurtuldu. Koo'nun annesi, kızının kaybolduğunu bildirmek için polisi aradı ve bilgi isteyen yüzlerce broşür astı, ancak kızının konumu veya durumuyla ilgili herhangi bir yanıt alamadı.
7 Ocak 1973'te annesinin yanına taşınan Kemper, 18 yaşındaki öğrenci Cynthia Ann "Cindy" Schall'ı aldığında Cabrillo College kampüsünde araba kullanıyordu. Ormanlık bir alana sürdü ve onu 22 kalibrelik bir tabancayla ölümcül şekilde vurdu. Daha sonra cesedini arabasının bagajına yerleştirdi ve annesinin evine gitti. Cesedini gece boyunca odasındaki bir dolapta sakladı. Annesi ertesi sabah işe gitmek için ayrıldığında, Schall'la cinsel ilişkiye girdi ve kurşunu Schall'ın cesedinden çıkardı, sonra onu annesinin küvetinde parçaladı ve kafasını kesti.
Kemper, Schall'ın kopmuş kafasını birkaç gün boyunca tuttu, düzenli olarak onunla irrumatio yaptı, sonra yukarıya, yatak odasına doğru bakacak şekilde annesinin bahçesine gömdü. Tutuklanmasından sonra, bunu annesinin "her zaman insanların ona bakmasını istediği" için yaptığını belirtti. Schall'ın geriye kalan vücudunu bir uçurumdan attı. Takip eden birkaç hafta boyunca, başı ve sağ eli hariç hepsi keşfedildi. "bir ürkütücü yapboz gibi bir araya getirildi". Bir patolog, Schall'ın elektrikli testereyle parçalara ayrıldığını belirledi.
5 Şubat 1973'te, annesiyle hararetli bir tartışmanın ardından, Kemper olası kurbanları aramak için evini terk etti. Santa Cruz bölgesinde bir seri katilin otostopçuları avladığına dair artan şüphe nedeniyle, öğrencilere sadece üniversite çıkartmaları olan arabalara binişleri kabul etmeleri tavsiye edildi. Annesi California Üniversitesi, Santa Cruz'da çalıştığı için Kemper böyle bir çıkartma elde edebilmişti.
UCSC kampüsünde 23 yaşındaki Rosalind Heather Thorpe ve 20 yaşındaki Alice Helen "Allison" Liu ile karşılaştı. Kemper'e göre, Thorpe önce arabasına bindi ve Liu'ya da girmesi için güven verdi. 22 kalibrelik tabancasıyla önce Thorpe'u sonra da Liu'yu öldürücü bir şekilde vurdu ve vücutlarını battaniyelere sardı.
Kemper kurbanlarını tekrar annesinin evine getirdi. Bu sefer arabasında kafalarını kesti ve başsız cesetlerini onlarla cinsel ilişkiye girmek için annesinin evine taşıdı. Daha sonra cesetleri parçalara ayırdı, kimlik tespitini önlemek için mermileri çıkardı ve ertesi sabah vücut kalıntılarını attı. Bir hafta sonra Eden Kanyonu'nda bazı kalıntılar bulundu ve daha fazlası Mart ayında Highway One yakınlarında bulundu.
Bir röportajda kurbanlarının kafasını neden kestiği sorulduğunda, "Başa çıkma fantezileri biraz ganimet gibiydi. Bilirsiniz, kafa her şeyin olduğu yerdir, beyin, gözler, ağız. Çocukken, Kafa kesildikten sonra vücut bir hiç, kafayı kesersin ve vücut ölür, denildiğini hatırlıyorum.."
20 Nisan 1973'te 52 yaşındaki annesi Clarnell Elizabeth Strandberg bir partiden eve döndükten sonra oğlunun gelişiyle uyandı. Yatağında oturup kitap okurken, Kemper'ın odasına girdiğini fark etti ve ona, "Sanırım bütün gece oturup konuşmak isteyeceksin," dedi. Kemper, "Hayır, iyi geceler" diye yanıtladı. Daha sonra onun uykuya dalmasını bekledi, sonra gizlice odasına girip onu bir pençe çekiçle dövdü ve bir çakı ile boğazını kesti. Daha sonra onun kafasını kesti ve kopmuş kafasıyla irrumatio yaptı, sonra onu dart tahtası olarak kullandı. Kemper, annesinin kafasını bir rafa koydu ve bir saat boyunca ona çığlık attı ve dart fırlattı nihayetinde en sonunda yüzünü parçaladı. Ayrıca sürekli sözünü kestiği için dilini ve gırtlağını çöp öğütücüye attı. Ancak çöp öğütücü sert ses tellerini parçalayamadı ve dokuyu tekrar lavaboya fırlattı "Öldüğünde bile hâlâ dırdır ediyordu. Onu susturamadım."
"Uzun yıllar boyunca beni azarladığı ve bana bağırdığı için bunu yapmamın uygun olduğunu düşündüm"
Kemper daha sonra annesinin cesedini bir dolaba sakladı ve yakındaki bir barda içmeye gitti. Döndükten sonra, annesinin en iyi arkadaşı olan 59 yaşındaki Sara Taylor "Sally" Hallett'i akşam yemeği yemek ve film izlemek için eve davet etti. Hallett geldiğinde, onu ölümüne boğdu. Ardından Hallett'in cesedini de bir dolaba koydu. Evden çıktı ve dışarıdan herhangi bir rahatsızlık belirtisi göstermedi.
Polise bir not bıraktı:
"Yaklaşık 05:15 Cumartesi günüydü. Bu korkunç katil kasabın ellerinde daha fazla acı çekmesine gerek yoktu. Hızlıydı ve uykudaydı tam da istediğim gibi. Özensiz ve eksik değil beyler. Sadece "zamansızlık". Yapacak işlerim var!!!"
Daha sonra Kemper olay yerinden kaçtı. Yaklaşık 1.600 km yolculuk boyunca uyanık kalmak için kafein hapları alarak Pueblo, Colorado'ya hiç durmadan gitti. Arabasında üç silahı ve yüzlerce mermisi vardı ve aktif bir insan avının hedefi olduğuna inanıyordu. Pueblo'ya vardığında annesinin ve Hallett'in öldürüldüğüne dair radyoda herhangi bir haber alamayınca bir telefon kulübesi buldu ve polisi aradı. Annesinin ve Hallett'in cinayetlerini itiraf etti, ancak polis bu çağrıyı ciddiye almadı ve daha sonra tekrar aramasını söyledi. Birkaç saat sonra Kemper tekrar aradı ve şahsen tanıdığı bir memurla konuşmak istedi. O memura annesini ve Hallett'i öldürdüğünü itiraf etti, sonra polisin gelip onu gözaltına almasını bekledi ve burada altı öğrencinin cinayetlerini de itiraf etti.
Kemper bir röportajında "annemi öldüreceğimi haftalar önceden biliyordum" dedi
Daha sonraki bir röportajda neden teslim olduğu sorulduğunda, Kemper şunları söyledi:
"Asıl amaç ortadan kalktı. Herhangi bir fiziksel, gerçek veya duygusal amaca hizmet etmiyordu. Bu sadece saf bir zaman kaybıydı. Duygusal olarak, Daha fazla dayanamadım. Sonlara doğru, tüm bu lanet şeyin çılgınlığını hissetmeye başladım ve neredeyse tükenme noktasında, neredeyse çöküşün canı cehenneme dedim ve hepsini iptal ettim."
Kemper, 7 Mayıs 1973'te sekiz adet birinci derece cinayetle suçlandı. Kemper'a Santa Cruz County Başsavcısı, avukat Jim Jackson atandı. Kemper'in açık ve ayrıntılı itirafı nedeniyle, avukatının tek seçeneği, suçlamalara karşı delilik nedeniyle suçsuz olduğunu iddia etmekti. Kemper iki kez gözaltında intihara kalkıştı. Davası 23 Ekim 1973'te devam etti.
Mahkeme tarafından atanan üç psikiyatrist, Kemper'in yasal olarak aklı başında olduğunu buldu. Psikiyatristlerden biri olan Dr. Joel Fort, onun çocuk kayıtlarını ve bir zamanlar psikotik olduğu teşhisini araştırdı. Fort ayrıca, Kemper ile röportaj yaptı ve mahkemeye Kemper'in yamyamlıkla uğraştığını ve kurbanlarının bacaklarından et kestiğini, sonra bu et parçalarını pişirip bir güveçte tükettiğini iddia etti. Yine de Fort, Kemper'in her durumda tamamen bilinçli olduğunu belirledi ve Kemper'in bir katil olarak etiketlenmekle ilişkilendirilen rezillik ihtimalinden hoşlandığını belirtti. Kemper daha sonra yamyamlık itirafından vazgeçti.
Kasım'da Kemper kürsüye çıktı. Kurbanları kendisi istediği için öldürdüğünü ifade etti ve eylemlerinin ancak anormal bir akıl sahibi biri tarafından işlenmiş olabileceği mantığına dayanarak jüriyi deli olduğuna ikna etmeye çalıştı.
Vücudunda iki varlığın yaşadığını ve katil kişilik devraldığında bunun "bir tür kendini kaybetme" gibi olduğunu söyledi.
8 Kasım 1973'te, altı erkek, altı kadın jüri, Kemper'ın aklı başında ve her açıdan suçlu olduğunu ilan etmeden önce beş saat boyunca tartıştı. Ölüm cezası istedi, "işkenceyle ölüm" talep etti. Ancak, Kaliforniya Yüksek Mahkemesi tarafından ölüm cezasına ettiği itiraflar koyulduğunda, bunun yerine her bir suçlama için yedi yıl müebbet hapis cezasına çarptırıldı ve bu şartlar yerine getirildi. California Medical Facility'ye mahkûm edildi.
California Medical Facility'de Kemper, Herbert Mullin ve Charles Manson gibi diğer kötü şöhretli suçlularla aynı hapishane bloğunda hapsedildi.
Kemper, cinayetlerini kendisiyle aynı bölgede işleyen Mullin'i özellikle küçümsedi. Mullin'i "soğukkanlı bir katil, gördüğü herkesi sebepsiz yere öldüren" olarak tanımladı. Kemper, 1.75 m civarlarında boyu olan Mullin'i manipüle etti ve fiziksel olarak gözünü korkuttu.
Kemper, biri televizyon izlemeye çalıştığında şarkı söyleme ve insanları rahatsız etme alışkanlığı vardı.
Kemper cezaevinde genel nüfus arasında kalır ve örnek bir mahkûm olarak kabul edilir. Diğer mahkûmların psikiyatristlerle randevularını ayarlamaktan sorumluydu ve başarılı bir seramik kap ustasıydı. Ayrıca körler için sesli kitapların üretken bir okuyucusuydu.
1987 Los Angeles Times makalesi, onun hapishane programının koordinatörü olduğunu ve kişisel olarak 5.000 saatten fazla, kitapları anlatmak için harcadığını belirtti.
2015 yılında felç geçirip tıbbi engelli ilan edildikten sonra bu görevlerinden emekli oldu. İlk kural ihlali raporunu 2016 yılında idrar örneği vermediği için aldı.
Kemper hapisteyken, 1982 belgeseli The Killing of America'daki bir bölümün yanı sıra 1984 belgeseli Murder: No Apparent Motive'daki bir görünüm de dahil olmak üzere bir dizi röportaja katıldı.
Röportajları, seri katillerin zihninin anlaşılmasına katkıda bulundu. FBI profili uzmanı John Douglas, Kemper'ı röportaj yaptığı ve "şiddetli bir suçlu için ender bir zekaya sahip" en zeki hapishane mahkumları arasında olarak tanımladı.
Kemper kendisi gibi, başkalarını öldürmekten kurtarmak için röportajlara katıldığını belirtti. Murder: No Apparent Motive röportajının sonunda, "Dışarıda bunu izleyen ve bunu yapmayan birisi var. İnsanları öldürmeyen, öldürmek isteyen ve içten içe öfkelenen ve bu duyguyla mücadele eden biri var. Ya da kontrol altında olduklarından o kadar eminler ki, birileriyle bu konu hakkında konuşmaya ihtiyaçları var. Birine oturup suç olmayan bir şey hakkında konuşacak kadar güvenin; bu şekilde düşünmek suç değil. Bu korkunç bir şey. Ne zaman bırakacağını bilmiyor ve bir kez başladığında kolayca durdurulamıyor."
Ayrıca 1991'de Fransız yazar Stéphane Bourgoin ile bir röportaj yaptı. ilk olarak 1979'da şartlı tahliye için uygundu. O yıl şartlı tahliye reddedildi, ayrıca 1980, 1981 ve 1982'deki şartlı tahliye duruşmalarında feragat (bir kişinin kabul etmek ve reddetmek için çok rahatsız edici bir gerçekle karşı karşıya kaldığı ve ezici kanıtlara rağmen doğru olmadığında ısrar eden psikolojik bir savunma mekanizması) etti. 1988'deki duruşmasında şartlı tahliye reddedildi ve burada "Toplum benim için hiçbir şekilde veya biçimde hazır değil. Bunun için onları suçlayamam."
1991'de tekrar şartlı tahliye reddedildi ve Daha sonra 1997ve 2002'de duruşma hakkından feragat etti. 2007'deki bir sonraki duruşmaya katıldı ve burada tekrar şartlı tahliye reddedildi. Savcı Ariadne Symons, "Suçlarının büyüklüğü nedeniyle ne kadar örnek bir mahkûm olduğu umurumuzda değil" dedi. Kemper 2012'de tekrar duruşma hakkından feragat etti. 2017'de şartlı tahliye reddedildi ve bir sonraki duruşması ise 2024'tedir.
Kemper pek çok film ve edebiyat eserini etkilemiştir:
Orijinal kaynak: edmund kemper. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page